Stille Zaterdag

De Stille Week  

Alice Woutersen 

Zaterdag is de dag van de planeet Saturnus.

Als beeld wordt Saturnus afgebeeld als een 'knekelman met de zeis op zijn schouder'. Het lijkt de dood, maar diep in hem is ook het leven, net als bij een bot. Een bot lijkt het dode deel van ons lichaam, maar zijn binnenste, het beenmerg, is juist het levendragende: daar worden de nieuwe bloedlichaampjes gemaakt.

Op Stille Zaterdag daalt Christus af ter helle en reikt de gestorvenen de hand. Wat wordt er bedoeld met gestorvenen, als men spreekt over reïncarnatie?

De Noors-Germaanse mythologie geeft daar een duidelijk beeld van. Hel is de dochter van de tegenstandersmachten en zij verzamelt van alle mensen die delen die zodanig ten prooi aan de 'duivel' zijn gevallen dat zij voor de innerlijke, geestelijke, ontwikkeling dood zijn.

Naar dat gebied van de duivel daalt Christus af en doorgrondt dit rijk. Hierdoor is Hij in staat de mensen juist die krachten te schenken die hen in staat stellen dit 'dode deel' weer tot leven te brengen en verder te ontwikkelen.

Christus overwint de duivel in zijn eigen rijk en reikt dat wat gestorven is de hand, waardoor dit zich weer in de ontwikkelingsstroom van de mens kan plaatsen.

Op Stille Zaterdag begint in de 'hel' de opstanding al te gloren!

© Het Zonnejaar 1980 - 2024