Dansen rond de meiboom
Juul van der Stok
Een losse tegel…
Op het plein van de Vrije School 'de IJssel' te Zutphen ligt al vele jaren een losse tegel. Dat is de plaats waar de boom in grond wordt gezet. Als Pinksterviering wordt rondom de meiboom gedanst.
Deze boom, vroeger een vlaggepaal, de laatste jaren een heuse stam, wordt rijkelijk versierd met groen (kleefkruid enzo). Vanaf de top hangen er kleurrijke linten aan; overigens pas op de viering zelf, want enkele weken lang staat die paal er als een echte oefenpaal met nylon koorden. (lengte paal: 3.50 m. lengte linten: 3.80 m.)
Elke dag oefenen de klassen hier om de dans zo goed mogelijk te krijgen. Dat oefenen geldt niet zozeer voor een eerste klas: die mag heel eenvoudig beginnen: slechts heen en weer lopen in de kring; iets wat de kleintjes al veel vaker hebben gedaan maar nog nooit met zo’n kleurig, bewegelijk lint in de knuist.
En loop je een of twee keer rond, dan strengelen al die linten zich zo mooi rondom de boom, dat het zingen nogal eens vergeten wordt.
Een tweede klas kan al met een eenvoudig dansje beginnen, een derde klas maakt het moeilijker en eerst dan begint het echte werk (vinden de kinderen). De vierde klas namelijk vlecht! Jawel, de linten worden rondom de boom gevlochten.
Lang was de traditie op school zo, dat elke vlecht een onontwarbare knoop werd totdat dat de zevende klas aan de beurt kwam. Die liet dan eventjes zien hoe het moest, want een vlecht maken is niks; een vlecht weer ontrafelen, dat is de kunst!
Die gewoonte is doorbroken door een klas die er prat op ging elk jaar een vlecht van klasse te maken en weer in de kring terug te komen met de linten keurig naast elkaar.
Een voorbeeld:
Hierbij ontstaat niet een vlecht die de boom omstrengelt, maar een gevlochten spiraal, met de boom als middelpunt. Misschien iets voor een vijfde klas.
Enkele kinderen bespelen trom, tamboerijn, fluit, viool en accordeon. De anderen staan in een kring en ieder houdt een lint in de rechter hand. Het lied: 'Kom mee naar buiten allemaal' wordt een keer gespeeld, dan een keer met de zangstemmen en bij de derde keer wordt de dans ingezet.
A.
nr. 1 begint: Kom mee naar buiten allemaal
dan nr 2: dan zoeken wij de wielewaal
dan nr. 3: en horen......enz.
B. moeilijker kan het ook:
nr.1: Kom mee naar buiten
nr. 2: allemaal dan
nr.3: zoeken wij.... enz.
C. Nog moeilijker: Was de dans hierboven al als de canon, het zingen was nog eenstemmig. Nu wordt er ook in canon gezongen, waarbij nr. 13 dan weer zingt als nr.1.
Nr.1 slingert zich een weg totdat hij alle poortjes heeft gehad. De laatste keert als eerste terug. Zo ontstaat een kleurrijk schouwspel.
Juul van der Stok
© Het Zonnejaar 1980 - 2024